கனவல்ல...!

                                                    உன்னை முழுதும் 

                                                    என்னுடையவனாக்க

                                                    முயன்றும் முடியாமல்

                                                    போய்விடுமோ !??

                                                     ...
                                                     ...
                                                     ...

                                                    அழைத்தேன்

                                                    மறுக்காமல் வந்தாய்

                                                    ஓயாமல் பேசும் என் வாய்

                                                    ஓய்வெடுக்கிறது  !

                                                    வழக்கம் போல்

                                                    மடை திறந்த வெள்ளமாய்

                                                    ஆர்ப்பரித்து பேசிச் சிரிக்கிறாய்

                                                    என் எண்ணம் புரியாமல் ! 

                                                    எப்போதும் கிறங்கடிக்கும்

                                                    இன்றோ என்னைக் கொன்று

                                                    தின்றுத் தீர்க்கிறது

                                                    உன் புன்னகை !

                                                   அழுத்தமாய் உன் கரம் பற்ற

                                                   வித்தியாசம் உணர்ந்து 

                                                   விடுவிக்க முயன்று தவிக்கிறாய்

                                                   திமிரும் உன்னை...

                                                   உன் கெஞ்சும் விழிகளை

                                                   கொஞ்சியே கூட்டிச் செல்கிறேன் !

                                                   மலை உச்சி

                                                   தூரம் தெரியவில்லை  

                                                   உடன் நீ வருகையில் !

                                                   உச்சி முகட்டின் மேல் நின்று 

                                                   கீழ் நோக்க
                                                   ஒரு கணம் பயந்து 
                                                   பின் சுதாரிக்கிறேன் !

                                                   ஓடும் நதி 

                                                   ஆர்ப்பரித்துச்செல்லும் அழகை

                                                   விழியால் பருக மனம் குளிர 

                                                   சுவாசத்தில் புதிய நறுமணம்

                                                   ஆழமாய் உள்ளிழுத்து 
                                                   நிதானமாய் வெளி விடுகிறேன் !

                                                   கம்பீரம் மிளிரும் உன் 
                                                   அழகு முகம் கையில் ஏந்தி 
                                                   உன் இரு விழி நோக்கி 

                                                   முதலும் கடைசியுமாய் 
                                                   இறுக அணைத்து 

                                                   முத்தமிட்டு 
                                                   நம்மை உணரும் முன்

                                                   உன் கரம் பற்றியிழுத்து 
                                                   கண் மூடி
                                                   வேகமாய் நதி நோக்கி
                                                   பாய்கின்றேன் ! 

                                                   ஒன்று...
                                                   இரண்டு...

                                                   மூன்றாம் முறை

                                                   மேலெழும்பாமல்

                                                   மூழ்கி போனோம் மொத்தமாய் !!?

                                                   

                                                   மீண்டும்... முதல் வரி !!